توییتر قصد دارد ناشران را قادر به شارژ هر مقاله برای دور زدن Paywalls در برنامه کند

صرف نظر از احساس شما نسبت به ایلان ماسک و پروژه ها و مواضع مختلف او، حداقل او ثابت است. خوب، حداقل در زمینه مدیریت کسب و کار.

در ژوئن سال گذشته، ایلان در مصاحبه‌ای با The Kilowatts درباره برنامه‌های خود برای توییتر صحبت کرد، یعنی قبل از اینکه او واقعاً مالکیت این پلتفرم را در دست بگیرد.

در آن مصاحبه، ماسک برنامه‌های خود را برای سیستم دور زدن دیوار پرداخت، که به کاربران توییتر امکان می‌دهد تا برای مقاله‌های یکباره درون برنامه‌ای، به جای اشتراک در نشریات مختلف، پرداخت کنند، توضیح داد.

این در حال حاضر به واقعیت تبدیل شده است، ماسک در آخر هفته اعلام کرد که توییتر به زودی انتشارات را قادر می سازد تا برای هر مقاله در جریان، از کاربران توییتر هزینه دریافت کنند.

کدام جالب به نظر می رسد، درست است؟ همانطور که ماسک می گوید، شاید این راه دیگری برای انتشارات فراهم کند تا از افرادی که هرگز مشترک نمی شوند، اما ممکن است برای مقاله ای در اینجا یا آنجا پول بپردازند، درآمد کسب کنند.

از نظر تئوری جالب به نظر می رسد، درست است؟

به جز، این مدل قبلاً بارها توسط نشریات و پلتفرم‌های مختلف آزمایش شده، و آن‌ها به دنبال فرصت‌های جدید کسب درآمد هستند.

مشکل کلیدی؟ با ارائه پرداخت های کوچکتر و یکباره برای دسترسی به مقاله تک، که پس از آن اشتراک ها را کاهش می دهد، که برای نهادهای رسانه ای بسیار ارزشمندتر هستند. مطمئناً، قرار نیست همه مشترک شوند، اما بخشی از مخاطبان آنها مشترک خواهند شد، و اگر آن تعداد معدودی دیگر نیازی به مشترک شدن برای دسترسی به محتوا نداشته باشند، این بدان معناست که مدل هر مقاله شما باید خیلی بیشتر ارائه دهد تا بتواند آن درآمد از دست رفته اشتراک را جایگزین کنید.

هر آزمایش قبلی نشان داده است که این امر منجر به ضرر خالص ناشران در مقابل سیستم اشتراک می‌شود، به همین دلیل است که سعی کنید همانطور که بسیاری انجام داده‌اند، این سیستم کار نمی‌کند و دوباره در توییتر شکست می‌خورد.

اگرچه یک شرکت وجود داشت که برنامه مشابهی را ارائه کرد، که در واقع مزایایی را برای ناشران و خوانندگان به طور یکسان ارائه کرد – و متعلق به توییتر است.

توییتر Scroll را در سال 2021 خریداری کرد، که راهی را برای کاربران فراهم کرد تا هزینه اشتراک ماهانه را بپردازند که پس از آن با ناشرانی که محتوای آنها با آنها درگیر بودید به اشتراک گذاشته می‌شد و کاربران را قادر می‌سازد تا مقالات بیشتری را به صورت آنلاین، بدون نیاز به اشتراک جداگانه برای هر ارائه‌دهنده، بخوانند.

اسکرول در درجه اول بر ارائه یک تجربه خواندن بدون آگهی متمرکز بود، برخلاف دور زدن دیوارهای پرداخت. اما این مدل اساساً می‌توانست به همین شکل نیز عمل کند، و توییتر کارکنان مختلفی از اسکرول را در تیم خود داشت، زمانی که ایلان مسئولیت این برنامه را بر عهده گرفت.

اما او آنها را به همراه هزاران کارشناس داخلی دیگر که می دانستند چگونه چیزی شبیه به این کار را بسازند، اخراج کرد.

اما، با این وجود، ایلان مطمئن است که به هر حال بهتر می‌داند، به همین دلیل است که او اکنون پروژه دیگری را پیش می‌برد که احتمالاً کارساز نخواهد بود، برخلاف عقل و تجربه مرسوم.

که چه خوب چه بد، روش ایلان ماسک است.

ماسک در ماه نوامبر، در اولین هفته‌های استقرار در سمت جدیدش به‌عنوان رئیس توییتر، حوزه‌های اصلی تمرکز خود برای این پلتفرم و ابتکاراتی را که برای اصلاح تجربه توییتر در نظر داشت، تشریح کرد.

یکی از اولین برنامه ها، برنامه تأیید 8 دلاری او بود که در آن زمان، بسیاری از مردم گفتند که کار نمی کند. و نشده است. علی‌رغم همه تلاش‌های مختلف ماسک برای تقویت توییتر آبی، کمتر از 800 هزار کاربر – یا 0.32٪ از کل پایگاه کاربران توییتر – تا کنون در Twitter Blue ثبت نام کرده اند، در حالی که برنامه تأیید اعتبار برای سازمان ها با مبلغ 1000 دلار در ماه آن نیز به نظر نمی رسد خیلی بهتر از این باشد.

اما ایلان به آنها پایبند است. علی‌رغم پذیرش ضعیف، به این معنی که هیچ‌یک از برنامه‌ها احتمالاً به اهداف اصلی خود نمی‌رسند، ایلان به پیش می‌رود و روی راه‌های جدیدی برای به حداکثر رساندن درآمد اشتراک، هر طور که می‌تواند، کار می‌کند.

اساسا، ماسک در اوایل تصمیم گرفت که این بهترین راه برای رفتن است، و او به فشار آوردن ادامه خواهد داد، تا زمانی که آشکارا شکست خورده باشد یا نباشد.

در طول زندگی حرفه‌ای‌اش، این یکی از نقاط قوت ایلان بوده است، داشتن خودباوری و شجاعت برای مخالفت با خرد متعارف، و پیشبرد ابتکاراتی که دیگران احتمالاً مخالف آن‌ها توصیه می‌کنند. او با این رویکرد در شرکت‌های دیگر خود موفقیت‌هایی را دیده است – وقتی به تسلا گفته شد که باتری‌ها برای تولید بسیار گران هستند، که این حکمت پذیرفته‌شده بر اساس آزمایش‌های گذشته بود، ماسک به تیم تسلا دستور داد تا فرآیند را به مراحل خاصی تقسیم کنند و سپس کاوش کنند. جایی که می توان کارایی هزینه را به دست آورد.

و حق با او بود. تسلا در نهایت توانست باتری‌های ارزان‌تری تولید کند، که در گذشته یک مانع کلیدی برای خودروهای الکتریکی بود، و این رویکردی است که خود ماسک آن را تفکر «اصول اول» می‌نامد، که او در هر پروژه به کار می‌گیرد و هر فرآیند را به عناصر اصلی آن تقسیم می‌کند. تلاش برای یافتن مؤثرترین راه‌ها برای به حداکثر رساندن عملکرد.

تا حدی منطقی است. اما در اپلیکیشن‌های رسانه‌های اجتماعی، شما با اجزای باینری سر و کار ندارید، بلکه با افراد واقعی سروکار دارید و تأثیرگذاری بر تغییرات رفتاری بسیار سخت‌تر از بهینه‌سازی‌های علمی است.

به همین دلیل است که این پروژه جدید احتمالاً کار نخواهد کرد، مانند توییتر آبی، همان یادداشت های انجمن در مقیاس – مانند هر پروژه ای که ایلان تاکنون به عنوان “راه حل” برای مشکلات طولانی مدت در برنامه اجرا کرده است.

در مقیاسی، آنها را ارائه می دهند، و در برخی از جبهه ها، به نظر می رسد که کار می کنند. اما به طور گسترده تر، در میان صدها میلیون کاربر، در مناطق مختلف، و همه از این برنامه به روش های مختلف استفاده می کنند، هیچ یک از این ابتکارات در واقع چالش هایی را که ماسک و شرکت پیشنهاد می کنند حل نمی کند.

البته، در اینجا یک طنز وجود دارد، این است که من مقاله ای می نویسم که چگونه این کار نمی کند، در حالی که تاکید می کنم که ایلان در گذشته با مقابله با مخالفانی مانند من توانسته است این کار را انجام دهد. از این نظر، من همچنین باید بپذیرم که شاید اشتباه می‌کنم، و شاید ماسک چیزی را می‌بیند که من نمی‌بینم، و او در واقع می‌تواند این تغییرات را انجام دهد. اما همانطور که اشاره شد، برخورد با مردم، و نحوه تعامل آنها، گزاره بسیار متفاوتی است که حل آن به آسانی علم مکانیک نیست.

اما ایلان به جلو می رود. چون این کاری است که او انجام می دهد.

به نظر من این به یک نقص کلیدی در رویکرد توییتر او تبدیل شده است، با اینکه ایلان مدتها پیش بهترین راه را برای برنامه تصمیم گرفت، که اکنون خود را به آن متعهد کرده است، علیرغم تغییر وضعیت در طول زمان، و نتایج نشان می دهد که آنها به سادگی نمی چسبند. اعتماد به نفس ماسک همچنین به این معنی است که او بسیاری از کارشناسان را با دانشی که می‌تواند کمک کند، اخراج کرده و/یا بیگانه کرده است، مانند رهبران سابق اسکرول که پیچیدگی‌های کسب درآمد از محتوای آنلاین را بهتر از هر کسی درک می‌کنند.

ایلان اساساً تمام نظرات بیرونی را رد کرده است و پروژه هایی را پیش می برد که قبلاً بارها آزمایش شده و شکست خورده اند.

هرچند شاید این بار نتیجه متفاوت باشد. اما باز هم احتمالاً نه.