هدف ما همیشه این بوده‌ایم که مسیر خود را در Buffer برای نحوه برخورد با شیوه‌های تجاری سنتی ترسیم کنیم، و قطع رابطه تفاوتی ندارد. اخیراً، خط مشی انفصال خود را طوری تنظیم کرده‌ایم که در موقعیت‌های بیشتری اعمال شود. ما مفهوم “جدایی های متقابل” را برای مواردی معرفی کرده ایم که هم تیمی و مدیر آنها هر دو احساس می کنند که فصل هم تیمی در بافر به پایان رسیده است. ما تلاش می‌کنیم نسبت به این هم تیمی‌هایی که بخشی از دوران حرفه‌ای خود را گذرانده‌اند و با ما در بافر زندگی کرده‌اند، سخاوتمند باشیم.
در این پست، سیاست جدایی، مفهوم جدایی متقابل و تنظیمات خود را در سال گذشته به تفصیل شرح خواهیم داد.
سیاست جدایی بافر
خروج غیرارادی موارد سنتی جدایی است. این اصطلاح هر نمونه ای از رها شدن یا اخراج هم تیمی ها را نشان می دهد. خط مشی جدایی منظم ما برای خروج غیرارادی هم تیمی هایی که حداقل 90 روز در تیم بوده اند عبارت است از:
6 هفته حقوق پایه + 2 هفته برای هر سال کامل از سال اول در Buffer، با حداکثر 12 هفته در مجموع.
به عنوان مثال، اگر شخصی به مدت سه سال در تیم Buffer بوده باشد، واجد شرایط شش هفته حقوق پایان کار، به اضافه چهار هفته اضافی (هر کدام 2 سال * 2 هفته) خواهد بود، بنابراین ده هفته حقوق اخراج دریافت می کند.
هم تیمی ها هر گونه تجهیزات خریداری شده را بافر نگه می دارند، از جمله رایانه هایشان.
جدایی های متقابل چیست؟
چند سال پیش، ما شروع به استفاده از مفهوم “جدایی متقابل” کردیم. جدایی‌های متقابل با جدایی‌های غیرارادی سنتی متفاوت است، که به دلیل اخراج، حذف نقش، یا اگر هم تیمی در سطح مورد نیاز برای نقش خود عمل نمی‌کند، اتفاق می‌افتد. در جدایی متقابل، هم هم تیمی و هم مدیرشان احساس می کنند که این نقش دیگر مناسب نیست و بهترین سناریو یک جدایی برنامه ریزی شده و دوستانه است.
وقتی این اتفاق می افتد، هم تیمی و مدیر با هم کار می کنند و در مورد جدول زمانی آخرین روز هم تیمی به توافق می رسند. در غیر این صورت، هم تیمی ممکن است تصمیم بگیرد که صبر کند تا کار دیگری را آماده کند و سپس فقط دو هفته (یا کمتر) اخطار بدهد، یا مدیر ممکن است تصمیم بگیرد که هم تیمی را رها کند. در مقایسه با این گزینه‌ها، جدایی‌های متقابل معمولاً برای همه افراد درگیر آسان‌تر است. جدایی های متقابل نیز اغلب احساس بسیار انسانی تر می کند. انتقال سازمان‌دهی‌شده‌تر است، و فرآیند از نظر احساسی کمتر است، که مزایای زیادی برای تیم باقی‌مانده دارد.
امیدواریم با پرداخت کامل جدایی در این موارد، هم تیمی ها را دعوت کرده و تشویق کنیم تا با خیال راحت این گفتگوها را درباره آینده خود شروع کنند، بدون اینکه نگران نباشند اگر آن مکالمه کمی بیش از حد شبیه استعفا به نظر برسد، جدایی را از دست خواهند داد.
با در نظر گرفتن همه این موارد، تصمیم گرفتیم به هم تیمی هایی که به دلیل جدایی متقابل جدا می شوند، جدایی کامل بدهیم. به نظر می رسد بهترین راه برای ارج نهادن به زمان صرف شده برای ساخت بافر در کنار ما و ایجاد انتقال تا حد امکان برای همه.
سیاست جدایی دوجانبه تاکنون چگونه عمل کرده است
از زمان معرفی مفهوم جدایی متقابل در Buffer، ما شاهد خروج بیشتر از این راه بوده ایم. به عنوان مثال، در سال 2022، 19 درصد از خروج های ما متقابل بوده است (3 از 16).
ما هنوز برخی از افراد را کاملاً داوطلبانه پیش می‌برند، اما اکنون می‌بینیم که هم تیمی‌ها زودتر صحبت را باز می‌کنند، زمانی که احساس می‌کنند دیگر برای نقش مورد نیاز مناسب نیستند. این برای ما سالم است و می‌خواهیم به هم تیمی‌ها و مدیران این امکان را بدهیم تا زمانی که احساس می‌شود این گزینه درست است، در نظر بگیرند.
همه استعفاها در این دسته قرار نمی گیرند. این یک علم دقیق نیست. در نهایت این به مدیر (با حمایت رهبری و/یا تیم افراد) بستگی دارد که تعیین کند چه چیزی در این دسته قرار می گیرد. به طور کلی، زمانی جدایی متقابل را در نظر می گیریم که یک هم تیمی سابقه عملکرد خوب داشته باشد، و یا تغییر نقش ضروری باشد که نقش را به سمتی هدایت کند که با مهارت ها یا علایق هم تیمی در تضاد باشد یا عملکرد هم تیمی دیگر مطابق با شرایط نباشد. نیازهای نقش و تیم
ما امیدواریم که این تغییر به جدایی از افرادی که از بافر جدا می‌شوند، به طور متقابل تشویق می‌کند و اجازه می‌دهد تا هم تیمی‌ها – یک رویداد سخت اما طبیعی در چرخه زندگی یک شرکت – متقابل، سازمان‌دهی شده، دوستانه و در نهایت به نفع همه باشند.
ما دوست داریم نظر شما را در مورد این سیاست در Buffer بشنویم، برای ما توییت بفرست در هر زمان برای به اشتراک گذاشتن افکار خود!